Poznaj definicję 'diament', wymowę, synonimy i gramatykę. Przeglądaj przykłady użycia 'diament' w wielkim korpusie języka: polski.

Kochacie szlachetne kamienie ale macie problem z ich odróżnieniem? Nie wiecie czym różni się brylant od diamentu? Poniżej znajdziecie odpowiedzi na swoje pytania. Diamenty! Samo wspomnienie o nich przywołuje w umyśle ciąg skojarzeń z luksusem, elegancją i wystawnym życiem. W języku potocznym równie często mówimy także o brylantach – powiązanych ściśle z diamentami jako ich specyficzna forma. Jaka zatem jest różnica pomiędzy diamentem a brylantem i dlaczego te określenia używane są często wymiennie? Diament – niezwykła kreacja Natury Ten niesamowity minerał przez wieki na trwałe zapisał się już w historii ludzkości. Ceniony ze względu na swoją wyjątkową rzadkość występowania, stanowi zarówno pożądaną lokatę kapitału, jak i obiekt westchnień niejednej miłośniczki drogich kamieni. Co więcej, jego ekstremalna twardość i inne właściwości chemiczne sprawiają, że nie obyłoby się bez niego także wiele gałęzi współczesnego przemysłu. A co diament ma wspólnego z brylantem? Odpowiedź może nasunąć nam słynna piosenka Marylin Monroe, która podpowiada kobietom, że diamenty są ich najlepszymi przyjaciółmi. Gdybyśmy chcieli zachować tu ścisłość semantyczną, należałoby powiedzieć, że ta rola przypada raczej brylantom, specyficznej formie oszlifowanych diamentów, która stanowi ponad ¾ występowania tych kamieni w handlu. Brylanty nie od dziś wzbudzają zachwyt, podziw i żądzę posiadania, przyjrzyjmy się im więc bliżej. Diament – arcydzieło sztuki jubilerskiej Nie wszyscy mają świadomość, że diament bezpośrednio po wydobyciu go z głębin ziemi prawie zupełnie nie przypomina drogocennego kamienia, dla którego warto stracić głowę. Zmieni się w niego dopiero dzięki kolejnemu etapowi swojej podróży na salony – starannym, pracochłonnym zabiegom jubilerskim. W ten właśnie sposób powstaje brylant, którego nazwa ma związek z rodzajem zastosowanego w nim szlifu. Szlif brylantowy musi posiadać co najmniej 57 fasetek oraz spełniać kilka innych precyzyjnie określonych kryteriów, by tak obrobiony diament mógł nosić zaszczytne miano brylantu. Warto tu wspomnieć, że mistrzowie jubilerstwa stosują także wiele innych rodzajów szlifu, jednak ten jest najbardziej znany i poszukiwany przez nabywców. Dlaczego więc określenia diament i brylant często stosowane są jako synonimy? To nic innego, jak uproszczenie, z którego korzystamy w mowie potocznej. Nie jest ono problematyczne, jednak nie zaszkodzi od czasu do czasu przypomnieć sobie, że słowa te mają także odrębne, precyzyjne znaczenia.
Poddany obróbce diament, czyli brylant może zdobić luksusowe wyroby biżuteryjne bądź też stanowić po prostu zachwycający okaz, przeznaczony do dalszej sprzedaży. Brylant czy diament co lepsze? Najdroższe brylanty na świecie o masie przekraczającej 100 karatów, sprzedano w Sotheby’s w 2013 roku, za 30,8 miliona dolarów. Diamenty to najlepsi przyjaciele dziewczyn – śpiewała kiedyś Marilyn Monroe. Czemu zawdzięcza swą popularność ten znany kamień? Blask przezroczystego minerału (zwany także “ogniem”) z pewnością pasuje do każdej kreacji, podkreśla blask każdego koloru oczu, dodaje elegancji… i kosztuje. Ceny pierścionków z oczkiem wahają się od kilkuset do kilkunastu tysięcy złotych. Od wieków diament wiedzie prym wśród kamieni szlachetnych. Często wybierany jest pod postacią pierścionka jako prezent zaręczynowy. Czemu zawdzięcza diament swoją popularność? To blask kamienia, jego wytrzymałość, która zdaniem niektórych symbolizuje trwałość uczuć czy prostota, nawet jeśli chodzi o budowę chemiczną? A może wszystkie te cechy naraz. Z pewnością diament zasługuje, by poświęcić mu chwilę uwagi i dowiedzieć się czegoś więcej na jego temat. Diament a brylant, czyli okiem jubilera Przede wszystkim diament diamentowi nie równy. Jego jakość ocenia się za pomocą czterech kryteriów (4C): • clarity (czystość, brak wrostków, inkluzji), • carat (masa), • colour (barwa), • cut (przycięcie, szlif, dzięki któremu kamień ma “ogień”, a z “diamentu” zmienia się w “brylant” – kamień o charakterystycznym kształcie) W wyniku szlifu brylantowego minerał zyskuje okrągłą “rondystę”, co najmniej 32 fasetki i taflę w górnej części, co najmniej 24 fasetki i kolet (szpic) w dolnej części. Z diamentów powstają brylanty – innymi słowy brylant to oszlifowany diament Do oceny jakości kamienia używa się lupy, dzisiaj często także mikroskopu elektronowego. By odróżnić prawdziwy diament od jego imitacji, na przykład cyrkonii, wystarczy prosty test. Choć trzeba pamiętać, że nie daje on 100-procentowej pewności… Kładziemy na gazecie kamień koletem do góry. Jeśli litery są dobrze widoczne, niestety najprawdopodobniej mamy do czynienia z imitacją. Okazuje się bowiem, że prawdziwy diament wcale nie jest idealnie przezroczysty. Skąd się biorą diamenty? Diament jest naturalnym kamieniem wydobywanym spod ziemi. Największe jego złoża znajdują się w Afryce, Ameryce Południowej, Indiach, Rosji i Australii. Diament jest także wyjątkowy jeśli chodzi o budowę. Pod względem chemicznym to po prostu… węgiel, tyle, że w postaci krystalicznej. Zawiera też śladowe ilości innych pierwiastków, dzięki którym posiada różne odmiany i odcienie. W odróżnieniu od grafitu, który też jest krystaliczną formą węgla, diament jest wyjątkowo twardy. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa diamentum oznaczającego “niezniszczalny”. Z tego powodu minerał wykorzystuje się także w przemyśle, na przykład do produkcji narzędzi tnących i skrawających. Czarne diamenty Nie każdy diament jest przezroczysty. W naturze występują także inne odmiany, na przykład diamenty żółte i niebieskie. Najbardziej niezwykłym chyba jest diament czarny (Karbonado), rzadko spotykany i przez to zwykle droższy. Z powodu swojego koloru ma również inne właściwości fizyczne. Nie odbija światła. Nie mieni się tak jak jego jaśniejsi kuzyni, ale i tak jest ceniony przez jubilerów. Czarny diament ma także strukturę krystaliczną, a dokładniej mówiąc polikrystaliczną. Oznacza to, że każdy kawałek minerału złożony jest z maleńkich kryształków posklejanych ze sobą. Ułożone są one jednak pod różnymi kątami, dlatego właśnie czarny diament nie załamuje światła tak jak jasny, czyli nie błyszczy. Czarne diamenty nie odbijają światła | fot. Karbonado za to pochłania światło i wykazuje ciekawą właściwość, tzw. luminescencję czyli zdolność emisji fal świetlnych. Dzieje się tak właśnie dzięki przestrzeniom między drobnymi kryształkami oraz obecności śladowych ilości azotu. Niejasne jest także pochodzenie rzadkiego kamienia. Niektóre hipotezy mówią o udziale w procesie tworzenia go pierwiastków radioaktywnych, uderzeniu meteorytu lub nawet pochodzeniu pozaziemskim Karbonado. Niektórzy naukowcy twierdzą, że powstał on w wyniku wybuchu supernovej, co miało miejsce przed powstaniem naszego układu słonecznego. Najsławniejsze diamenty na świecie Cullinan – jest największym znalezionym diamentem. Początkowo miał wymiary 10x6x5 cm. Znaleziony w Afryce w 1905 roku. Trzy lata później podzielony i oszlifowany na 9 dużych i 96 mniejszych brylantów. Największy diament na świecie – Cullinan | fot. Excelsior – nieco mniejszy, o niebieskawym odcieniu, znaleziony kilka lat wcześniej także w Afryce, również podzielony na kawałki i oszlifowany. Excelsior o niebieskawym odcieniu | fot. Imperial – znany także pod nazwą Victoria, Great White diament o nieznanym pochodzeniu pojawił się na londyńskim rynku pod koniec XIX wieku. Hope – szafirowoniebieski diament pochodzący z Indii, przywieziony do Francji w XVII wieku, był własnością króla Ludwika XIV, aż do Rewolucji Francuskiej był przechowywany we Francji, później skradziony. Pojawił się w Londynie, potem kupiony przez nowojorskiego jubilera. Wspominany jest w filmie Titanic. Hope – słynny diament do którego nawiązano w filmie “Titanic” | fot. Zielony Brylant z Drezna – pochodzi prawdopodobnie z Brazylii. W XVIII wieku stał się własnością Augusta III Sasa. Skradziony i wywieziony do Rosji, po II wojnie światowej powrócił do Drezna. Używany do badań porównawczych nad prawdziwymi i sztucznie wytworzonymi zielonymi diamentami, które są niezwykle rzadkie. Prawdopodobnie powstał w wyniku naturalnego promieniowania radioaktywnego. Zielony Brylant z Drezna – rzadko spotykany diament | fot.

Przed dokonaniem wyboru najlepiej przyjrzeć się biżuterii już noszonej przez wybrankę. Jeśli lubi ona pierścionki i okazałe ozdoby, warto postawić na duży, efektowny brylant. W przeciwnym wypadku lepszym rozwiązaniem może być jeden lub kilka drobnych kamieni, przyciągających oko subtelnym blaskiem. Pierścionek z diamentem YES

+48 696 046 189 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. Diament i brylant. Czy to jedno i to samo? Szczegóły Opublikowano: 04 listopada 2021 Kamienie szlachetne cieszą się dużym zainteresowaniem w jubilerstwie. Nie tylko pięknie wyglądają, ale także automatycznie podnoszą wartość danego przedmiotu. Wystarczy zanieść pierścionek z kamieniem szlachetnym do skupu biżuterii w Poznaniu, by przekonać się, jaką może mieć wartość. Okazuje się, że jednym z najbardziej pożądanych kamieni jest diament, który zamiennie nazywa się też brylantem. Wbrew utartym stwierdzeniom diament i brylant, choć odnoszą się do tego samego kamienia, nie oznaczają tego samego, a różnice między nimi są znaczące. Czym się różnią i dlaczego nie należy tych nazw traktować synonimicznie? O różnicach między diamentem a brylantem przeczytasz w dalszej części artykułu. Czym różni się diament od brylantu? Diament to kamień szlachetny, który naturalnie występuje w przyrodzie. Jest jedną z odmian węgla, która formuje się w strukturze ziemskiej przez wiele milionów lat. Aby powstał, nie tylko potrzeba czasu, ale i specyficznych warunków takich jak wysoka temperatura i wysokie ciśnienie. Znalezienie takiego okazu jest jednak rzadkością, stąd też ceny za ten kamień szlachetny są bardzo wysokie i uzależnione od jego wielkości. Jak wygląda diament? Diament to przezroczysty kamień o średnim połysku, który wyróżnia matowa struktura. Nie jest on idealnie gładki ani nie zachwyca wysokim połyskiem. Dopiero poddany właściwej obróbce przeistacza się w to zatem określenie stosowanie w odniesieniu do diamentu, który zostaje poddany obróbce podczas szlifowania. Szlifowanie nie tylko pozwala uzyskać okaz o wysokim połysku, ale także umożliwia stworzenie właściwego kształtu kamienia, który umieszcza się w biżuterii. Cena brylantu, tak jak w przypadku diamentu również jest bardzo wysoka. Jednak w przeciwieństwie do diamentu oprócz kształtu, koloru, przejrzystości i karatu zależy jeszcze od rodzaju zastosowanego szlifu. Główna różnica między diamentem a brylantem odnosi się zatem do tego, że diament to nazwa, która określa kamień nieoszlifowany, a brylant oznacza kamień poddany obróbce i gotowy do wykorzystania w jubilerstwie.

Numer oferty: 14580281733. Zgłoś ofertę błędnie powiązaną z produktem⁠. Zgłoś naruszenie zasad. Kup teraz na Allegro.pl za - BRAZYLIA I DIAMENT 3.08CT KRYSTALICZNA LŚNIĄCA BIEL (14580281733).
Istnieje wiele zabiegów którym można poddać diamenty które mogą znacząco zmienić ich jakość a co przez to idzie i ceny w porównaniu z naturalnym wyjściowym diamentem. FTC - organizacja nadzorująca sprzedawców diamentów wymaga ujawnienia wszystkich modyfikacji oraz obróbki jakim poddane były diamenty oferowane przez sprzedawców swoim klientom. Niezastosowanie się do tego może doprowadzić do pociągnięcia do odpowiedzialności sądowej sprzedawcy diamentów, który zataiłby fakt przed kupującym iż sprzedawany diament jest "poprawiany". Przy zakupie diamentu, zaleca się po prostu zadać pytanie sprzedawcy czy diament nie był czasem "poprawiony" a na fakturze wymagać informacji że diament jest w rzeczywistości w 100% naturalny. Informację taką znajdziemy także w certyfikacie diamentu. Poniżej wymienione są niektóre sposoby, które wykorzystuje się w celu poprawy jakości kamieni szlachetnych. Wybielanie: Stosowanie najczęściej substancji chemicznych w celu rozjaśnienia lub usunięcia zbyt ciemnej barwy - najczęściej aby osiągnąć lepszą barwę = bielszy / Napromieniowywanie: Zastosowanie fal gamma i / lub bombardowanie elektronami powierzchni diamentu w celu zmiany koloru. Metoda ta może być stosowana w procesie wykorzystanie wysokiej temperatury do osiągnięcia pożądanego efektu zmiany koloru, jasności kamienia - metoda ta często wykorzystywana przy obróbce szafirów, / Fracture Wypełnienie: wypełnienie powierzchni ubytków lub miejsc złamania zwykle drobinkami szkła, tworzyw sztucznych, substancjami "opticon" z domieszką utwardzaczy i / lub innych substancji obcych utwardzonej w celu poprawy trwałości, wyglądu i / lub zwiększenia masy. Obcy materiał będzie posiadał inny współczynnik załamania światła niż diament, a przeszkolony gemmolog jest w stanie bez większego problemu wychwyć taką modyfikację podczas obserwacji inkluzji laserem: laser jest używany do penetracji diamentu i usunięcia pewnych czarnych inkluzji. Tak zwane miejsca wypalania są wypełniane substancją chemiczną o gęstości podobnej do diamentu. Chemikalia wykorzystywane są także do dalszych zmian inkluzji w diamentach, np. poprzez ich / Smarowanie / Resin Infusion: Celowe wypełniania ubytków powierzchni kamienia bezbarwnym olejem, woskiem, żywicą naturalną do wypełnienia pęknięć przejrzystych / przezroczystych kamieni szlachetnych w celu poprawy ich wyglądu. Naświetlania/HPHT : Wykorzystanie bombardowania neutronami powierzchni diamentów,w połączeniu z wysokim ciśnieniem i wysoką temperaturą w celu zmiany barwy diamentów. Metoda ta może podwyższyć barwę diamentów z np. koloru P-Q na F-E . Diamenty poddane HPHT w 99% posiadają inskrypcję wypaloną na rondyście diamentu.
Określenie "sposób wygładzania diamentu" posiada 1 hasło. Inne określenia o tym samym znaczeniu to sposób wygładzania rubinu; wygładzanie drogich kamieni; nadaje blask diamentom; diament zmienia w brylant; sposób obróbki drogich kamieni. ABC DIAMENTÓW"Adamas" czyli "niepokonany" - taką nazwę nadali temu minerałowi Grecy. Diament to najtwardszy minerał - zajmuje najwyższe miejsce w 10-stopniowej skali twardości Mohsa. Twardość to po prostu odporność na zarysowanie. Diamentu nie da się zarysować żadnym innym przedmiotem. Diament jest odmianą alotropową węgla - (C). Jest odporny na czynniki chemiczne - nie rozpuszcza w kwasach ani zasadach, jest doskonałym przewodnikiem ciepła, przepuszcza promienie rentgenowskie oraz odznacza się wyjątkowo dużym współczynnikiem załamania światła. Dzięki temu diamenty mają silny połysk i grę barw. Właśnie te właściwości czynią ten kamień tak poszukiwanym i cennym w biżuterii. Uroda diamentu to właśnie owe słynne "skra i ogień". Jak powstają diamenty. Diamenty powstają z alkalicznej magmy maficznej na dużych głębokościach rzędu 100 km, przy temperaturach 1100-1300oC i bardzo wysokich ciśnieniach rzędu tysięcy atmosfer. Te graniczne warunki konieczne do krystalizacji diamentów z pierwotnego węgla obecnego w magmie powodują, że minerał ten w przyrodzie występuje tak rzadko. Jak wydobywa się diamenty. Jeszcze na początku XX wieku przy wydobywaniu stosowano płuczki, przypominające okres "gorączki złota". Obecnie stosuję się bardzo kosztowne metody przemysłowe. Wydobyte z głębi ziemi skały rozdrabnia się a następnie przemywa wodą. Silny strumień wody kieruję pokruszoną skałę na stoły pokryte cienką warstwą tłuszczu. Diamenty, jako cięższe zatrzymują się na tłuszczu. Większe diamenty wybiera się ze stołów ręcznie, a mniejsze zdejmuje się co jakiś czas wraz z tłuszczem. Występowanie i wydobycie. Przez kilka tysięcy lat, do początku XVIII wieku, wszystkie diamenty pochodziły z Indii, a w niewielkim stopniu również z Borneo. Eksploatowano je w dorzeczach spływających z płyty Dekanu ku wschodowi rzek (Godawari, Krishna i Penner) stanu Andhra Pradesh, a także stanów Orissa i Madhya Pradesh. Według francuskiego podróżnika nazwiskiem Tavernier, w 1645r. w kopalni koło Kolar pracowało ok. 60 tys. robotników. W XVIII w. złoża indyjskie były na wyczerpaniu. Przez wiele lat najwięcej diamentów wydobywano w RPA. Od 1907r. zaczęto je pozyskiwać z rozsypiskowych złóż wybrzeża atlantyckiego, gdzie znalazły się w aluwiach (pochodzących z rejonu Kimberley) rzeki Oranje. Ich długi transport spowodował, że udział tak wyselekcjonowanych diamentów jubilerskich stanowił w nich ok. 95%, podobnie jak w rozsypiskowych kongijskich złożach Kasai, odkrytych też w 1907r. Dzięki odkryciu (w 1921r.) bogatych złóż diamentów przemysłowych w rejonie Bushimaia, Kongo (w latach 1931-85) stało się największym ich producentem. Diamenty pozyskiwano też w innych krajach afrykańskich: od 1910r. - w Ghanie, od 1912r. - w Angoli, od 1930r. - w Sierra Leone, gdzie w 1972r. znaleziono trzeci co do wielkości diament świata (Gwiazda Sierra Leone). W 1940r. natrafiono na diamenty w największym na świecie kominie kimberlitowym Mwadui (Tanganika), a w 1967r. - w kominie Orapa, co dało Botswanie drugie miejsce w światowej produkcji diamentów. Nieobrobiony diament Od 1725r. odkrywano rozsypiskowe złoża diamentów w Brazylii (rejon Diamantina, Bahia), która przez 150 lat była głównym ich producentem. Po ich wyczerpaniu odkryto niewielkie złoża diamentów w Gujanie (1888 r.), a dopiero w 1970r. na pograniczu Kolumbii i Wenezueli. Małe wystąpienia diamentów znane są z Kanady (na północ od Wielkich Jezior) i USA (Arkansas). W Rosji znajdowano diamenty od 1829r. (Ural). Po II wojnie światowej na ich wielkie złoża natrafiono na Syberii, w dorzeczu Dolnej Tunguzki i Wiluja. W 1955r. odkryto diamentonośny komin w Jakucji. Obecnie Rosja zajmuje IV miejsce w produkcji tych kamieni, po Australii, Zairze, Botswanie, tuż przed RPA. Na kontynencie Australii pierwsze diamenty o niewielkim znaczeniu odkryto w 1851r. W 1978r. na diamenty natrafiono na północ od Wielkiej Pustyni Piaszczystej, w rejonie masywu o nazwie Kimberley. Związane były one z aluwiami okresowych rzek oraz kominami kimberlitowymi (Argyle i inne). Australijski Kimberley stał się najważniejszym diamentonośnym obszarem na świecie (35% światowej produkcji). Jego zasoby kilkakrotnie przewyższają zasoby RPA. Syntetyczne zasoby złóż diamentów naturalnych sięgają ok. 400 ton. Od lat 30 XIX wieku czyniono próby uzyskania diamentów syntetycznych, jednak na skalę przemysłową zaczęto je produkować od 1953 roku. Obecnie diamenty syntetyczne otrzymuje się:- przez krystalizację ze stopionych roztworów węgla (grafitu) w metalach;- z grafitu np. pod wpływem fali uderzeniowej powstającej w następstwie eksplozji materiału wybuchowego;- przez bezpośrednią przemianę grafitu w diament;- przez wytwarzanie zarodków diamentu;- przez krystalizację z ciekłej lub gazowej fazy węglowej. Obecnie produkcja diamentów syntetycznych wielokrotnie przewyższa wydobycie diamentów naturalnych. W Polsce diamenty syntetyczne wytwarzane są w Osieczanach k. Myślenic. Niegdyś diament traktowany był wyłącznie jako kamień szlachetny stosowany w jubilerstwie i złotnictwie. Dziś tylko 20% wydobywanych diamentów wykorzystuje się do celów jubilerskich. Najważniejszymi ośrodkami ich obróbki są: Holandia (Antwerpia, Rotterdam), Anglia (Londyn), Izrael. Wierzenia Symbol władzy, śmiałości i potęgi. Obdarza dobrych ludzi zdolnością koncentracji, przynosi radość i szczęście, dodaje odwagi. Daje również zwycięstwo w miłości. Diament uważany jest za symbol czystości i pokoju, kamień święty. Należy chronić go przed spojrzeniem złych ludzi. Gdy w pobliżu dzieje się zło, jego blask mętnieje. Swoich właścicieli chroni i odbija krążące wokół złe myśli i słowa. Pomoże również w odnalezieniu wewnętrznego spokoju. Jego blask sprawia, że człowiek jest zdrowy i szczęśliwy. Diament zdobyty nieuczciwą drogą przynosi nieszczęście. Słynne diamenty Największym znalezionym dotychczas diamentem jest Cullinan ważący 3106 karatów (ponad 600g). Uzyskano z niego 105 brylantów o łącznej masie 1063,63 kr. Wśród uzyskanych po oszlifowaniu brylantów najwspanialsze to:- Cullinan I - "Wielka Gwiazda Afryki" o masie 520,2 kt (karatów) (ok. 104g), własność Korony Cullinan II - "Mniejsza Gwiazda Afryki" o masie 317,4 kt również jest własnością Korony słynne diamenty to:- Koh-i-noor (Góra Światła) o masie 108 kt jest umieszczony w koronie królów Hope (diament niebieski) - 112 Millennium Star - 203 historie słynnych diamentówKoh-i Noor (góra światła). Około 1600r., za panowania Szachadżahana, słynny diament znajdował się w posiadaniu dynastii, Wielkich Mongołów. Wiązało się z nim wiele przesądów. Mongołowie wierzyli, że ten, kto go posiada włada całym światem i osadzili diament w jednym z oczu pawia zdobiącego Pawi Tron (w pałacu w Delhi). To właśnie Szahdżahan wybudował w Agrze przepiękne mauzoleum Tadż-Mahal pragnąc uczcić pamięć swojej ukochanej żony Mumtaz-Mahal. Kiedy w 1739 roku perski władca Nadir-Szah najechał Indie i zdobył Delhi, nie znalazł w łupach upragnionego diamentu. Doniesiono mu jednak, że pokonany władca ukrył kamień w swoim turbanie. By zdobyć ów skarb, Nadir wykorzystał starożytny azjatycki obyczaj i zaprosił pokonanego władcę na ucztę, na której na znak przyjaźni władcy zamienili się turbanami. Następnie wymknął się cichaczem, a gdy rozwinął turban i połyskująca zdobycz wysunęła się na posadzkę, wykrzyknął "kuh-e nur", co po persku znaczy "góra światła" - stąd obecna angielska nazwa kamienia. W następnych latach klejnot jeszcze wiele razy zmieniał właściciela, aż w 1850r. trafił do rąk królowej Wiktorii. Mówiono o nim wtedy, że przynosi nieszczęście każdemu mężczyźnie. Królowa Wiktoria wzięła to sobie do serca i dodała w testamencie klauzulę, że jeśli diament przypadnie męskiemu spadkobiercy, może być noszony tylko przez królewską małżonkę. Do tej pory Koh-i-Noor zdobił jedynie koronę królowej Aleksandry, królowej Marii a od 1936 roku koronę Elżbiety, brytyjskiej Królowej Matki. Dziś jego ciężar wynosi 108,9 karat i w dalszym ciągu uważany jest za jeden z najpiękniejszych brylantów - można go oglądać w skarbcu korony brytyjskiej w londyńskim Tower. Orłow. Zaliczany jest do najczystszych diamentów świata, o masie 189,62 karat. Był własnością Nadir-Szacha. Po śmierci księcia diament przechodził z rąk do rąk aż wreszcie trafił do Amsterdamu gdzie za 450 000 rubli kupiono go do Rosji. Nabył go dla carycy Katarzyny II hrabia Orłow chcąc odzyskać jej łaski. Odtąd diament zdobił berło carów. Sancy. Pełna nazwa brzmi "Le Grand". W wieku XV kamień ten dostał się do Europy i służył jako talizman księciu Burgundii. Około 1570r., nabył go Nancy Harlai, baron Sancy, pełniący w Konstantynopolu urząd ambasadora Francji. Od niego właśnie pochodzi nazwa kamienia. Wracając zabrał ze sobą kamień do Francji, gdzie o jego istnieniu dowiedział się król Henryk III. Władca ten był bardzo drażliwy na punkcie swojej łysiny i zawsze nosił na głowie małą aksamitną czapeczkę. Pod pretekstem, że chciałby ją ozdobić "pożyczył" kamień od barona. Następny król Henryk IV uczynił barona Sancy swoim ministrem finansów, prosząc jednocześnie, by jego diament był zabezpieczeniem pożyczki na opłacenie armii. Wysłano posłańca z diamentem, lecz człowiek ten nie dotarł króla, a jakiś czas później znaleziono jego straszliwie okaleczone ciało ukryte w zaroślach. Legenda głosi że diament znalazł się w żołądku zmarłego, który połknął go dla bezpieczeństwa. Odtąd kamień zmieniał jeszcze parę razy właściciela, aż w końcu znalazł się w posiadaniu rodziny Astorów. Inne źródła podają, że Sancy należy obecnie do maharadży Patiala. A więc powrócił w swoje rodzinne strony. Regent. W 1701 roku hinduski niewolnik pracujący w kopalni Partial nad rzeką Kistna znalazł diament o wadze 410 karatów. Był to jeden z największych diamentów indyjskich. Przypuszcza się, że ów niewolnik ukrył kamień w ranie na nodze i za obietnicę połowy jego ceny uzyskał pomoc w ucieczce. Kiedy wypłynął na morze marynarz, z którym się umówił, zabił go i ukradł kamień. Wielokrotnie kamień zmieniał właścicieli. W 1717 roku regent Francji - książę Orleański odkupił brylant. W efekcie kamień zmienił nazwę na "Regent". W 1722r. "Regent" zdobił koronę Ludwika XIV podczas koronacji, a Maria Antonina ozdabiała nim ponoć duży kapelusz. Przez wiele lat diament pozostawał w rękach francuskiej elity, zalśnił nawet na szpadzie Napoleona podczas jego koronacji na cesarza w 1804r. Kiedy w 1940r., wojska Hitlera zdobyły Paryż, Regent został ukryty za marmurowym kominkiem w Chateau Chambord. Obecnie znajduje się w skarbcu koronnym w Luwrze. _

Prawidłowe wartości dla kamienia 1-karatowego o szlifie brylantowym okrągłym zakładają wymiary kamienia około 6,5 mm średnicy oraz 3,9 mm wysokości. Brylant pół karatowy (0,5 ct) powinien posiadać wymiary około: 5,2 mm średnicy oraz 3,1 mm wysokości. Szlif diamentów. Diament zamienia się w brylant dzięki szlifowi brylantowemu.

Najlepsi przyjaciele kobiety – tak o diamentach śpiewała legendarna Marylin Monroe. Nie bez powodu to właśnie ten cenny klejnot wybierany jest najczęściej z okazji zaręczyn. Oszlifowany diament w pierścionku to jedno z najbardziej klasycznych, eleganckich i luksusowych rozwiązań biżuteryjnych. Obok diamentu równie często pojawia się brylant, a stosowanie obu tych pojęć w ofertach salonów jubilerskich wprowadza niemałe zamieszanie. Pierścionek zaręczynowy z diamentem czy brylantem? To najczęściej zadawane pytanie przez przyszłych panów młodych. Wyjaśniamy, na czym polega różnica między brylantem a diamentem. Jesteśmy pewni, że odpowiedź dla wielu z Was będzie zaskoczeniem. Jak wygląda diament? Co to za kamień? Diament to najtwardszy na świecie i niezwykle cenny kamień szlachetny, który występuje naturalnie w przyrodzie. Proces jego formowania zachodzi w strukturze ziemskiej, w warunkach wysokiej temperatury i dużego ciśnienia. Nieoszlifowany diament ma nieregularny kształt, matowy kolor i średni połysk, a więc w wersji “surowej” nie zachwyca niczym szczególnym. Dopiero po odpowiedniej obróbce zyskuje piękny wygląd i niepowtarzalny blask – i to właśnie w takiej formie stosowany jest w jubilerstwie do wyrobu biżuterii. Co to jest brylant? Brylant to formalna nazwa diamentu formy okrągłej z pełnym szlifem brylantowym. W największym uproszczeniu można więc powiedzieć, że brylant to oszlifowany diament. W języku potocznym mianem brylantów określa się zazwyczaj wszystkie oszlifowane diamenty, nie tylko te o szlifie brylantowym, co jest oczywiście błędem. Do określania pozostałych rodzajów szlifu powinno się używać ich dokładnych nazw. Szlif brylantowy zawiera nie mniej niż 57 faset, okrągłą rondystę, przynajmniej 32 fasetki i taflę w górnej części, a także 24 fasetki (niekiedy również spłaszczony szpic) w dolnej części. Występuje w około 70% diamentów i jest uznawany za największe osiągnięcie mistrzów jubilerstwa. Brylant a diament – jak surowy kamień zmienia się w drogocenny klejnot? Biżuteria z diamentami to synonim luksusu, ponadczasowej elegancji i wysublimowanego gustu. Droga od diamentu do brylantu zaczyna się jednak od kryształków węgla, ukrytych w głębokich warstwach ziemi. Proces krystalizacji diamentu trwa miliony lat, ale w jego wyniku powstaje najtwardszy na świecie i bardzo rzadki minerał. W wyniku procesów tektonicznych diament wędruje powoli w kierunku powierzchni ziemi, skąd jest wydobywany przez człowieka. Na tym etapie surowy kamień w niczym nie przypomina olśniewającego blaskiem klejnotu, jaki znamy z biżuterii. Ma postać kryształków o niezbyt równych i zaokrąglonych ściankach. Dopiero dzięki misternej pracy szlifierzy i artystów zyskuje niepowtarzalny kształt i blask, a więc nadaje się do tworzenia drogocennych wyrobów jubilerskich. Różnica między diamentem a brylantem jest zauważalna gołym okiem. Pierwszy raczej nie wyróżnia się niczym szczególnym, drugi natomiast zachwyca nieskazitelnym blaskiem i bijącym z klejnotu luksusem. Sprawdź, czym się różni brylant od diamentu. Diament vs brylant Diament Brylant Występuje naturalnie w przyrodzie Powstaje w wyniku oszlifowania diamentu Jest wydobywany z ziemi Stanowi dzieło szlifierza Ma matowy kolor i średni połysk Zachwyca blaskiem i krystaliczną strukturą Występuje w kolorze żółtym, niebieskim, czarnym, brunatnym i bezbarwnym Przyjmuje odcień od bezbarwnego po żółtawy Diament i brylant – prawidłowe nazewnictwo Brylant i diament to ani dwa różne kamienie, ani synonimy. Mówiąc “diament” mamy na myśli surowy kamień wydobywany z ziemi, który w rękach szlifierza przemienia się w brylant. W tym miejscu trzeba więc stwierdzić, że każdy brylant był kiedyś diamentem, ale nie każdy diament można nazwać brylantem – wyłącznie ten o szlifie brylantowym. W sklepach jubilerskich można spotkać zazwyczaj obie te formy w nazwach produktów, co ma być ułatwieniem dla klientów używających tych pojęć synonimicznie. W rzeczywistości jednak wprowadza to niepotrzebne zamieszanie i szereg pytań typu: “Brylant czy diament?”, “Co jest droższe – brylant czy diament?”, “Diament czy brylant – co lepsze?”, “Pierścionek zaręczynowy z brylantem czy diamentem?”. Jeżeli w nazwie produktu widnieje napis “pierścionek z brylantem”, to zawsze jest to pierścionek z diamentem o szlifie okrągłym. Jeśli nazwa produktu brzmi “pierścionek z diamentem”, to zawsze jest to diament oszlifowany, w większości przypadków brylantowy, ponieważ to właśnie ten szlif cieszy się największą popularnością na rynku, ale też niekoniecznie – dostępne są bowiem również inne szlify, takie jak bagieta, princessa czy gruszka. A zatem pytania w stylu: “Brylanty czy diamenty”, “Diament czy brylant na zaręczyny?”, “Diamenty czy brylanty – co droższe?”, stawiane w kontekście poszukiwanej biżuterii, są zwykłym nieporozumieniem, gdyż w oferowanej na rynku biżuterii nie występuje diament nieoszlifowany. Kiedy mówimy o kamieniach zdobiących na przykład nasze pierścionki, możemy używać pojęcia “diament”, ale zawsze z podaniem rodzaju jego szlifu. Nazwa “brylant” zarezerwowana jest wyłącznie dla diamentu o szlifie okrągłym, spełniającego określone normy, które wskazaliśmy wyżej. Brylant a diament – co droższe? Jeśli mamy na myśli surowy, nieoszlifowany kamień, a tym, w istocie, diament przecież jest, to jest on oczywiście tańszy od brylantu, czyli tego samego kamienia, któremu nadano odpowiedni szlif. Jednak pytanie dotyczące tego, co jest droższe – diament czy brylant, odnosi się najczęściej do oferowanej na rynku biżuterii i wynika po prostu z nieprecyzyjnego nazewnictwa. Panowie wybierający pierścionki zaręczynowe dla swoich partnerek bardzo często myślą, że modele z diamentami to coś zupełnie innego od tych z brylantami, tymczasem w większości przypadków mowa o tym samym, gdyż szlif brylantowy jest tym, który występuje najczęściej w pierścionkach. Zatem pytanie nie powinno brzmieć: “Brylant czy diament – co droższe?”, lecz “Co wpływa na wartość obrobionych kamieni i dlaczego różnią się między sobą ceną?”. Diamenty i brylanty – co wpływa na wartość obrabianych kamieni? Na wartość obrobionych diamentów, w tym tych o szlifie brylantowym, wpływ mają cztery czynniki zawarte w zasadzie 4C: masa (carat) – jednostką masy jest karat (około 0,2 grama). Im większa masa kamienia, tym większa jego wartość. Co ciekawe, wyższa będzie cena jednego większego brylantu, niż dwóch mniejszych o takiej samej wadze. Jest to spowodowane tym, że większe diamenty występują w przyrodzie rzadziej;czystość (clarity) – każdy diament ma określoną strukturę, która ma istotny wpływ na cechy kamienia. Im mniej inkluzji i skaz, tym bardziej przezroczysty i droższy kamień;barwa (colour) – najdroższe kamienie to te całkowicie bezbarwne i przejrzyste, choć trzeba podkreślić, że występują bardzo rzadko. Do określenia barwy używa się skali oznaczonej literami od D (idealnie bezbarwny kamień) do Z (kamień o najbardziej żółtej barwie);szlif (cut) – to czynnik, który nie wynika z naturalnych właściwości diamentu, lecz z pracy szlifierza, który nadaje kamieniowi ostateczny kształt. W ten sposób może powstać właśnie brylant (czyli diament o szlifie brylantowym okrągłym) lub diament o kształtach fantazyjnych, takich jak: gruszka, markiza, owal czy serce. Brylant czy diament? Znasz już odpowiedź! Wiesz już, że brylant to oszlifowany diament. Każdy pierścionek z brylantem jest zatem diamentowy. Dostępne na rynku pierścionki z diamentami to w większości przypadków pierścionki z brylantami, czyli tymi samymi kamieniami, które poddano po prostu odpowiedniej obróbce. W związku z tym, zamiast dalej zadawać pytanie: “Brylant czy diament?”, zastanów się lepiej nad tym, jaki szlif może spodobać się Twojej wybrance. Klasyczny i ponadczasowy brylant? Nawiązujący do stylistyki retro szlif szmaragdowy? A może przypominająca kroplę wody “gruszka”? Sprawdź, jakie pierścionki zaręczynowe są modne. Wybierz model, który od razu przypadnie do gustu wybrance Twojego serca. Życzymy zjawiskowej biżuterii na każdy dzień. ZnwINu.
  • pgc8fh25jc.pages.dev/33
  • pgc8fh25jc.pages.dev/353
  • pgc8fh25jc.pages.dev/338
  • pgc8fh25jc.pages.dev/241
  • pgc8fh25jc.pages.dev/118
  • pgc8fh25jc.pages.dev/37
  • pgc8fh25jc.pages.dev/313
  • pgc8fh25jc.pages.dev/357
  • pgc8fh25jc.pages.dev/13

    • zmienia diament w brylant